Op 1 januari 2022 begon Inge Boomkamp aan een nieuwe uitdaging: ze werd manager van Netwerk Acute Zorg regio Zwolle, middenin de coronacrisis. Een bewuste keuze, want ze wilde graag haar bijdrage leveren aan de uitdagingen waar de zorg op dat moment voor stond. Hoe kijkt Inge terug op de afgelopen twee jaar, en verder op de nieuwe uitdagingen die voortkomen uit het Integraal Zorgakkoord (IZA) en het ROAZ-plan?
Inge Boomkamp
39 jaar
Woont in Boekelo, met partner Rob
Studeerde HBO-V (propedeuse) en Gezondheidswetenschappen
Heeft een Lean Master Black Belt
Houdt van bergwandelen, trailrunning en zeilen
“Ik ben begonnen als manager bij het Netwerk in wat achteraf de laatste grote coronagolf bleek te zijn. Het was echt wennen: een nieuwe functie in een nieuwe sector, veel vanuit huis werken, en de mondkapjes. Dat lijkt echt al lang geleden. De eerste tijd waren we vooral bezig met het regelen van ziekenhuisbedden, uitzoeken wat het effect was van weer een nieuwe virusvariant, en het hoge ziekteverzuim binnen de zorg. Ik vond het een heftige tijd. En in maart kwamen de medische evacués uit Oekraïne erbij. Ondanks alle drukte was er in de regio een grote bereidheid om alles samen te doen.”
Omdat er op dat moment nog veel vanuit huis gewerkt werd, was het in het begin lastig om mensen en organisaties goed te leren kennen. Inge: “Mijn kennismakingsrondje binnen de regio heb ik vooral in de zomer gedaan. Ik ben toen bij veel leden van het bestuurlijk ROAZ langsgegaan om gevoel te krijgen voor de organisaties, wat voor hen belangrijk is en wat hen bezighoudt. Dat werkvloeren wil ik nog meer doen. Ik zou heel graag bijvoorbeeld een dienst meelopen op de huisartsenpost of de spoedeisende hulp, op de meldkamer of bij de ambulance. Dat staat voor mij het komende jaar op de planning.”
Grote veranderingen binnen het Netwerk en binnen de zorg
Onnodig te zeggen dat de afgelopen jaren veel veranderd is, zowel binnen de zorg als binnen het Netwerk als organisatie. Inge: “In het voorjaar van 2022 was het Netwerk een organisatie die echt een post-covidtijd inging. We moesten weer opbouwen – niet alleen het team, maar ook onze werkzaamheden. Na covid kwam het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) al snel met het IZA; als ROAZ hebben we toen besloten dat we daarop zouden wachten en onze missie, visie en strategie daarop zouden baseren. Het IZA is dat najaar goedgekeurd, en daarna zijn we aan de slag gegaan met het ROAZ-beeld en –plan. En daar staan we nu.”
“Ons takenpakket is ten opzichte van twee jaar geleden meer dan verdubbeld, en er zijn meer ketenpartners bijgekomen, zoals de care partners, farmacie en VVT. De monitoring over data in de zorg – soms nog breder dan de acute zorg – is bijvoorbeeld een taak die het Netwerk erbij heeft gekregen. Maar ook het ROAZ-plan. Met data hadden we als netwerkbureau nog weinig ervaring, en we hebben erin geïnvesteerd om de mensen daarvoor ook zelf te kunnen opleiden. Dat is ook echt iets waar ik trots op ben: dat wij als ROAZ-regio met ons team het ROAZ-beeld en –plan hebben opgesteld. Die kennis en ervaring is dus binnen het team aanwezig, en dit kunnen we gebruiken om te blijven verbeteren en onze ketenpartners te kunnen ondersteunen.”
Niets dan hoogtepunten
Inge kijkt dan ook zeer positief terug op haar eerste twee jaren als manager bij het Netwerk. “Het zijn natuurlijk nooit alleen maar hoogtepunten, maar echte dieptepunten zijn er voor mij niet geweest. Eén van de hoogtepunten was voor mij het zetten van de gemeenschappelijke handtekening onder het ROAZ-plan. Dat vond ik mooi, omdat we dat echt samen met de ketenpartners gedaan hebben. Vanaf de start bij de ROAZ-dag, maar ook bij de versnellingsdagen en daarna, is er heel veel betrokkenheid geweest.”
“Een kleiner hoogtepunt, maar zeker niet onbelangrijk, is het personeelsuitje dat we laatst hadden – het eerste sinds die coronaperiode. We hebben de juiste mensen op de juiste plek, we kunnen doen wat we moeten doen, en de mensen hebben plezier in hun werk.”
Hoop voor de toekomst
“De laatste twee jaar is het besef gekomen dat de zorg niet meer haalbaar is zoals we het nu georganiseerd hebben. Dat moet worden veranderd. ‘Hoe dempen we de acute zorgvraag’? is het overkoepelende thema van het ROAZ-plan. Als we doorgaan zoals we nu doen in Nederland, dan loopt de acute zorg een keer vast, dus willen we dit kunnen volhouden, dan moet het anders georganiseerd worden. De vraag is eigenlijk: hoe kunnen we slimmer organiseren dat de patiënt of cliënt toch geholpen is, maar op een andere manier dan nu.”
Dat is dan ook een vraag waarvan Inge hoopt dat die de komende jaren niet alleen binnen de zorg, maar ook daarbuiten wordt opgepakt. “Ik hoop echt dat wij als ROAZ-regio verandering in de acute zorg teweegbrengen. Dat we stappen maken om de acute zorg ook voor de toekomst geborgd te hebben. Dat iedereen die dat écht nodig heeft, gebruik kan blijven maken van de zorg. Hier wordt door velen hard aan gewerkt in deze regio. Ik hoop daarnaast dat burgers zich bewust zijn van hun zorgvraag en zichzelf afvragen of hun vraag echt spoed heeft of dat het bijvoorbeeld ook tot de volgende dag kan wachten.”
“Ik hoop ook dat wij ons als team blijven doorontwikkelen. Dat iedereen plezier heeft in zijn werk, dat we blijven doorleren, en ook zelf de ruimte krijgen om dingen te proberen, die ook mogen mislukken. Dit gun ik de zorg, maar ook ons als netwerk. Daar leer je alleen maar van.”
